Volgende keer, als we nog eens gaan verhuizen…

Klussen gebeurt in fasen. Volgens een plan, net als een project.  En zo kijk je uit naar mijlpalen: afronden van sloopwerk, afronden van opbouwwerk, afronden schuren en dan kijk je gewoon uit naar wat ik noem ‘cosmetisch klussen’.

Ik versta daaronder klussen waar het huis zichtbaar van opknapt. Schilderen, behangen, vloer leggen, stofferen, inrichten. Maar na vier lagen zijdeglans ‘parel’ op alle kozijnen in de slaapkamer en twee lagen latex op de muren ben ik er eerlijk gezegd al weer een beetje klaar mee en kijk ik al weer uit naar het volgende.

En daardoor stuitert het project wel eens allerlei kanten op, iets teveel naar mijn controle-achtige aard. Maar het ziet er nu naar uit dat we toch echt deelprojectjes gaan afronden. Daar hebben we nu natuurlijk ook alle tijd voor, de vloer en de keuken kan pas ná het verplaatsen van de gasmeter. Over twaalf weken, dat is dus december met een beetje mazzel.

Dus hoe gaan we nu verder? Eerst de wc afronden tot aan het behangklusje toe. Alles verder afschuren (deurkozijnen, tussendeuren, keukenraam), de trap kaal maken (pffff, verheug me er al op), gang latexen met groffe structuurkorrel, laatste schilderwerk: trap, keukenraam, deuren, deurkozijnen en dan behangen. Keuken kopen en laten plaatsen, vloertje leggen. Spullen overgooien.

‘Weet je, als we ooit weer gaan verhuizen weet ik niet zeker of we ooit weer zo’n klushuis moeten nemen, maar misschien naar iets moeten kijken wat op z’n hoogst een lik verf nodig heeft’.

He, en dat kwam niet uit mijn mond. Ik had na mijn metamorfose in mijn appartement al zoiets van; niet eerder dan dat ik me op z’n minst een paar Polen kan veroorloven ;)