Van ruilen komt huilen

Soms koop je iets en blijkt het toch niet helemaal aan je verwachtingen te voldoen. Dan ben je blij dat er zo iets als service bestaat waar je kunt ruilen. Meestal is dat met je bon en binnen 30 dagen. Nou alle bonnen worden hier opgepot, dus dat was geen probleem. Het ging deze keer om de waskommen die we hadden aangeschaft voor de badkamer. Die waren net niet praktisch in gebruik: iets te laag en iets te wijd, de kraan zou gaan spetteren als een malle. Dus die hebben we teruggebracht met bijbehorende pluggen (die bleken de waskom niet af te kunnen sluiten).

Daarvoor in de plaats kregen we een tegoedbon. En die verdween in de portemonnee. Want we hadden al nieuwe waskommen gevonden en gekocht, nooit de beer verkopen voor je geschoten hebt. Maar goed, die bon zat dus wel lekker, en we sloegen een bezoek aan de Gamma een paar dagen over.

Totdat we onvermijdelijk weer wat terug moesten brengen voor een groot bedrag, en weer andere rommel nodig hadden. Mijn oog viel op het nieuwe retourbonnetje en dan met name op de kleine lettertjes: alleen vandaag in te wisselen. Fuck.

Die andere tegoedbon was bepaald niet voor een misselijk bedrag. Benny en ik dachten razendsnel onze strategie uit, terwijl we wat we nodig hadden in onze kar gooiden. Die zouden we afrekenen met onze eerste en dus verlopen bon. Als de kassa-chick, die nota bene bij ons in de straat woont, moeilijk zou doen zou ik ook moeilijk gaan doen. Op z’n Amsterdams wel te verstaan. Dus al enigszins opgeladen en opgefokt wachtten we onze beurt af in de rij. Eenmaal aan de beurt begonnen we aan het gebruikelijke bonnetjes en kortingsvouchers-ritueel. 10% korting overal vanaf en afrekenen met de tegoedbonnen. Meteen maar de verlopen tegoedbon overhandigd, met samengeknepen billen.

Alle spanning voor niets dus, dat ding werd zonder problemen geaccepteerd. Toch voor de zekerheid de tweede ook maar ingewisseld en zo gingen we voor de verandering met een volle kar en een volle portemonnee terug naar huis. Pfieuw…