Huis inwijden

Eindelijk is het dan zo ver: we zijn echt verhuisd! En wat een smooth operation was dat zeg, met anderhalve deur er tussen. Beetje bij beetje hebben we steeds wat spullen overgebracht, en meteen op kunnen ruimen. Dit was zo veel relaxter dan negen trappen op en af rennen met een krat met boeken. Toen het meeste al over was kwam zwager Hennie nog even helpen met de bank. Dat was het enige wat een beetje een operatie leek omdat dat ding door het slaapkamerraam naar buiten moest, maar ook dat hadden die mannen zo gepiept.

De keukenkastjes staan nog strakker ingedeeld dan voorheen, dat moet ook want het is glas. Dus iedere beker, theepot, soepkom en glas staat in het gelid. Oh en had ik al gezegd hoe blij ik ben met de vaatwasser? Man, man wat een feestje is dat. Ik had op zich helemaal geen hekel aan afwassen hoor, maar gewoon dat alle troep lekker uit het zicht is. De oven is ook al ingewijd. Ik heb een poging gewaagd om een New York cheesecake te bakken en BAM! die was echt goed zeg. Benny heeft ruim driekwart in drie dagen weg zitten werken, mooier compliment kan je niet krijgen.

Maar genoeg lyrisch gedoe over de keuken, want de bovenverdieping is ook niet mis. De slaapkamer is nu zo groot dat we er een dansje kunnen doen. En het verplaatsen van de badkamer is een gouden greep. Onze douche, mmmmmm… We kunnen er wel uren onder blijven staan. Nu is een douche al snel beter dan die in de gangkast in het oude huisje J

Ik ga verder niet te veel vertellen over het inwijden van de slaapkamer, behalve dan dat ik geveld ben door de griep en het bed dus veel heb gezien.

We hebben wel anderhalve week zonder gordijnen beneden gezeten. Die zijn inmiddels ook gearriveerd en ik had dus geen excuus meer om de ramen niet te lappen (anders keek iedereen zo naar binnen). We zijn nog niet helemaal klaar, uiteraard is er nog genoeg te doen aan de afwerking. Inderdaad, de plinten moeten onder andere nog. Maar de verbouwingslijst is teruggebracht tot een klusjeslijst.